Ik ga een ritje maken en neem mee...
Gepubliceerd door Eric Lansu in Eric Rolt · dinsdag 06 aug 2019
Op mijn roltocht gaat geen volgauto mee, dus ik moet alles zelf meenemen. Overnachtingen doe ik bij Vrienden op de Fiets, dus dat scheelt al best wat bagage. Als ik mijn rolstoel zo zie, doet hij me wat denken aan een Dakkar-auto. Helemaal bepakt en bezakt, voorzien van beschermingsmaterialen en zo veel mogelijk zelfvoorzienend.
Ik loop je er even langs: Op de stoel een extra 'memory foam' kussen om doorzitten te voorkomen. Onder de stoel de accu's en lader, een koffer voor mijn kleding en toiletspullen. In de bochten zitten tasjes voor reparatiemeteriaal en snoeren, het frame is daar voorzien van buisisolatie om mijn benen zo goed mogelijk te beschermen. Voorop en achterop zit LED verlichting, regelmatig zal ik op wegen rollen waar ook auto's rijden en opvallen is dan van levensbelang. Achterop vinden we dan de afstandsmeter, een rugzak voor mijn dagbagage en een fles water.
Het geheel wordt gedragen door een extra sterke, titanium stoel, die dit én mijn gewicht gemakkelijk aankan. Nu hoef ik hem alleen maar die 500 kilometer, heuvel op en gelukkig ook weer af te rollen...
0
beoordelingen