Winterfiets Elfstedentocht 'Sjoerd'
Op 3 maart heb ik mijn tweede WF11ST gereden. Na de zeiknatte editie van 2020, heb ik de weerberichten goed bekeken om in deze week te fietsen. Volgens de meeste weersverwachtingen zou de dag koud (1 á 2 graden Celsius) starten en mooi eindigen (zon en 10 graden Celsius). Echter besloten de weergoden anders en is de volledige afstand van 243km afgelegd in koude mist bij ongeveer 1-3 graden. Door een draaiende wind van Z bij de start naar WNW bij de finish tevens 150km tegen de wind in gereden. Het zal dus ook vast dat de prachtig uitgestippelde route mooie vergezichten over water en weide kan geven, maar ik heb er niets van gezien.Ik ben vanaf huis (Garyp) gestart en naar de Elfstedenhal gereden om met zonsopkomst hier weer te vertrekken. Goed ingepakt en met frisse moed ga ik op pad richting Sneek. Na even klunen op het spiegelgladde bruggetje vlak voor Easterwierrum ben ik al snel in Sneek. Door de dichte mist was slechts een silhouet van de Waterpoort te zien.
IJlst volgde daarna ook snel en na een boterhammetje in een bushokje, kwam Sloten al in zicht. Vooral hier bij de Friese meren was de mist erg dicht. Na mijn eerste bezoek ooit aan Hemelum kwam ik koud en vol vertwijfeling aan in Stavoren, zou het nog wat warmer worden? En krijg ik nog wat zon?
Na Hindeloopen even opwarmen in de supermarkt in Workum en snel door naar Bolsward en Harlingen. In Harlingen kom ik een medefietser (met roeifiets) tegen die ik onderweg al twee keer was gepasseerd. Tot Franeker fietsen we samen en daar eet ik een boterham. Ik heb inmiddels de hoop opgegeven dat het nog mooi weer wordt en rijd snel door richting Dokkum.
Vlak voor Dokkum bij Sibrandahûs staan vrouw en dochter op me te wachten met een warme auto. Even ga ik zitten om op te warmen, maar niet te lang want door de kou is het lichaam al behoorlijk stijf aan het worden. Ondanks dat vanaf Dokkum de wind schuin tegen is naar Leeuwarden, verlopen deze kilometers redelijk soepel maar niet te snel. Bij aankomst in Leeuwarden staan vrouw en dochter weer op me te wachten en snel stap ik koud en moe, maar voldaan en trots in de auto.